Złamanie nasady bliższej kości ramiennej powstaje podczas upadków przy uprawianiu aktywności fizycznej oraz podczas wypadków komunikacyjnych.

Złamania kości ramiennej dzielimy ze względu na lokalizację złamania: złamania nasady bliższej, złamanie trzonu, złamanie nasady dalszej.

W trakcie prowadzonego procesu likwidacyjnego należy pamiętać o tym, żeby skrupulatnie gromadzić dokumentację medyczną z procesu leczenia. Każdy zapis lekarza ma ogromne znaczenie. Dzięki specjalistycznym i trafnie stawianym diagnozom szansa uzyskanie zadowalającej kwoty świadczenia (odszkodowania lub zadośćuczynienia) jest większa.

Kiedy należy zgłosić roszczenie dotyczące złamania nasady bliższej kości ramiennej?

Kluczowe znaczenie ma czas zgłoszenia szkody na osobie. W momencie pojawienia się złamania, zgłoszenie szkody osobowej powinno nastąpić w możliwie najszybszym okresie czasu od wypadku. Wtedy bowiem występuje najwyższy uszczerbek na zdrowiu. Adekwatnie do tego nastąpi wypłata świadczenia w zadowalającej kwocie. Oczekiwanie na zakończenie procesu leczenia nie sprzyja wypłacie, wręcz przeciwnie. Może spowodować, iż ulegnie ona zmniejszeniu. Rekonwalescencja i powrót do zdrowia powodują obniżenie uszczerbku na zdrowiu, a przy tym obniżenie wypłaty świadczenia.

Co należy zrobić, jeżeli w trakcie procesu leczenia pojawiają się powikłania i jaki mają one wpływ na wypłatę świadczenia w przyszłości?

Każde złamanie niesie ze sobą ryzyko powikłań wynikających zarówno z samego urazu, zabiegu operacyjnego a także unieruchomienia. Do powikłań wynikających ze złamania kości ramiennej można zaliczyć: ucisk nerwów lub naczyń (z powodu krwiaka, odłamów kostnych, obrzęku lub gipsu), uszkodzenie nerwów i wynikającego z tego zaburzenie funkcji poszczególnych mięśni i ruchów w stawch, ograniczenie ruchomości stawu, zaburzenia neurologiczne w wyniku uszkodzenia nerwów (mrowienie, drętwienie, zaburzenia czucia, osłabienie siły mięśniowej), uszkodzenie stożka rotatorów (zapalenie ścięgien mięśni odpowiedzialnych za ruchy rotacyjne w stawie ramiennym), zespół ciasnoty podbarkowej (sytuacja w której podczas ruchu głowy kości ramiennej dochodzi do uwięźnięcia tkanek miękkich z powodu niewielkiej przestrzeni, w której one przechodzą).

Dział prawny Kompensja sp. z o.o. specjalizuje się w dochodzeniu roszczeń, które dotyczą urazów górnych kończyn, w tym złamań nasady bliższej kości ramiennej. W celu zobrazowania w jakim zakresie Towarzystwa dokonuję wypłat świadczeń należy wskazać przykład Poszkodowanej, która na skutek złamania nasady bliższej kości ramiennej i złego zrostu cierpi na przewlekłe dolegliwości bólowe i poważne ograniczenie ruchomości. Początkowo Towarzystwo zajmujące się postępowaniem likwidacyjnym bagatelizowało uraz, twierdząc, że jest to zwyczajne złamanie, w którym nie wystąpiły żadne powikłania. Stan zdrowia Poszkodowanej nie ulegał jednak poprawie. Wymagał ona specjalistycznego leczenia ortopedycznego i zaawansowanej fizjoterapii. Podczas specjalistach konsultacji odnotowano występowanie powikłań (ręka była krzywo zrośnięta). Dzięki sugestiom ze strony specjalistów działających w Kompensja sp. z o. o. Poszkodowanej powołano naoczną komisją lekarską z lekarzem działającym z ramienia Towarzystwa i orzeczono występowanie dodatkowego uszczerbku na zdrowiu, co miało wpływ na wysokość dopłaty świadczenia w wysokości 20.000 zł (przy początkowej wypłacie 3.500 zł), a w konsekwencji mającego przeważający wpływ na wysokość kwoty ugody, z czego Poszkodowanej była bardzo usatysfakcjonowany.