i właściwej diagnostyki. Złamana kończyna jest bowiem bolesna, obrzęknięta i posiada zmniejszoną ruchomość. W momencie zgłoszenia się osoby Poszkodowanej do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego rozpoznanie urazu potwierdza zdjęcie rentgenowskie, które uwidacznia miejsce złamania. Leczenie urazu może przebiegać dwojako: – poprzez założenie unieruchomienia gipsowego na okres około sześciu tygodni lub postępowanie operacyjne.

Obu metodom musi towarzyszyć właściwa rehabilitacja złamanej kończyny i jak najszybsza jej rekonwalescencja, w ograniczonym zakresie nawet w czasie unieruchomienia gipsowego. Powrót do pełnej sprawności trwa zwykle od 6 do 12 miesięcy, jednakże w momencie gdy pojawiają się powikłania, proces leczenia może się bardzo wydłużyć. Należy pamiętać o tym, żeby skrupulatnie gromadzić dokumentację medyczną z procesu leczenia. Każdy zapis lekarza ma ogromne znaczenie. Dzięki specjalistycznym i trafnie stawianym diagnozom szansa powodzenia w wygraniu świadczenia (odszkodowania lub zadośćuczynienia) jest większa.

Kiedy należy zgłosić roszczenie dotyczące złamania kości promieniowej.

Kluczowe znaczenie ma czas zgłoszenia szkody na osobie. W momencie pojawienia się złamania, w tym złamania kości promieniowej, zgłoszenie szkody osobowej powinno nastąpić w możliwie najszybszym okresie czasu od wypadku. Wtedy bowiem występuje najwyższy uszczerbek na zdrowiu. Adekwatnie do tego nastąpi wypłata świadczenia w zadowalającej kwocie. Oczekiwanie na zakończenie procesu leczenia nie sprzyja zwiększeniu kwoty wypłaty. Może spowodować, iż ulegnie ona zmniejszeniu. Rekonwalescencja i powrót do zdrowia powodują obniżenie uszczerbku na zdrowiu, a co za tym idzie obniżenie wysokości zadośćuczynienia.

Co należy zrobić, jeżeli w trakcie procesu leczenia pojawiają się powikłania i jaki mają one wpływ na wypłatę świadczenia w przyszłości.

Na wysokość świadczenia mają wpływ pojawiające się również w dokumentacji medyczne powikłania, które ujawniają się podczas procesu leczenia. W wyniku złamania może dojść nie tylko do urazu kostnego, ale również urazu tkanek miękkich, okołostawowych oraz struktur krwionośnych i nerwowych. Do pojawiających się na dalszym etapie powikłań złamań zalicza się: zrost odłamów w nieprawidłowym ustawieniu, brak zrostu, przewlekłe dolegliwości bólowe, spowodowane miejscową przeczulicą.

Dział prawny Kompensja sp. z o.o. Specjalizuje się w dochodzeniu roszczeń, które dotyczą urazów górnych kończyn, w tym złamań kości promieniowej. W celu zobrazowania w jakim zakresie Towarzystwa dokonuję wypłat świadczeń należy wskazać przykład Poszkodowanej, która na skutek złamania kości promieniowej i złego zrostu cierpi na przewlekłe dolegliwości bólowe i poważne ograniczenie ruchomości. Początkowo Towarzystwo zajmujące się postępowaniem likwidacyjnym bagatelizowało uraz, twierdząc, że jest to zwyczajne złamanie, w którym nie wystąpiły żadne powikłania. Stan zdrowia Poszkodowanej nie ulegał jednak poprawie. Wymagała specjalistycznego leczenia ortopedycznej i fizykoterapii. Konsultując stan zdrowia, z lekarzem o długoletnim doświadczeniu zdiagnozowano występowanie zespołu Sudeca. Jest to powikłanie bardzo poważne objawiające się występowaniem zaniku mięśni, ucieplenia skóry, ograniczenia ruchu w stawach i nasilającym się odwapnianiem kości. Dzięki sugestiom ze strony specjalistów działających w Kompensja sp. z o. o. Poszkodowanej powołano naoczną komisją lekarską z lekarzem działającym z ramienia Towarzystwa i orzeczono występowaniem dodatkowego uszczerbku na zdrowiu, co miało wpływ na wysokość dopłaty świadczenia, a w konsekwencji mającego przeważający wpływ na ugodowe zakończenie postępowania, z czego Poszkodowana była bardzo usatysfakcjonowana.