Skip to content

Osoby Poszkodowane w wypadkach komunikacyjnych doznają poważnych urazów kończyn górnych, które bardzo utrudniają codzienną egzystencję. Jeden z urazów dotyczy złamania kości łódeczkowatej będącej jedną z ośmiu kości budujących nadgarstek. Znajduje się po stronie promieniowej, w okolicach podstawy kciuka. Złamanie kości łódeczkowatej jest najczęstszym złamaniem w obrębie nadgarstka. Złamanie często bywa bagatelizowane ze względu na nieznaczną bolesność oraz niewielki obrzęk. Z powodu słabego i nierównomiernego ukrwienia kości, złamania w jej obrębie mogą się słabo zrastać, co w konsekwencji może doprowadzić do jałowej martwicy i wczesnych zmian zwyrodnieniowych.

Skuteczne przeprowadzenie procesu leczenia a moment zgłoszenia roszczenia

Zgłoszenie roszczenia powinno nastąpić bezpośrednio po wypadku. Wtedy wysokość trwałego uszczerbku na zdrowiu jest najwyższa. Podjęcie współpracy w Kompensja sp. z o. o. W zakresie dochodzenia roszczeń gwarantuje rzetelne zajęcie się konkretnym przypadkiem i rekomendowanie w zakresie kontynuacji procesu leczenia i gromadzenia dokumentacji medycznej. Postawienie diagnozy w przypadku złamania kości łódeczkowatej nie jest kwestią oczywistą. Podstawowym bowiem objawem złamania kości łódeczkowatej jest ból zlokalizowany w okolicy promieniowej część nadgarstka. Dolegliwości nasilają się podczas odwracania nadgarstka, także w czasie chwytania oraz przy ucisku. Kolejnym objawem złamania kości jest obrzęk, który lokalizuje się w okolicach podstawy kciuka oraz grzbietowej strony ręki. Może on powstać po kilku godzinach od urazu, a także bardzo szybko zmaleć. Charakterystyczne jest również zasinienie skóry w obrębie promieniowej części nadgarstka. Zazwyczaj pojawia się ograniczenie ruchomości, spowodowane dolegliwościami bólowymi oraz obrzękiem, a także tkliwość. Złamanie, które nie będzie w porę właściwie zdiagnozowane, po czasie może dawać objawy podobne do niestabilności, z bolesnym przeskakiwaniem, nawracającymi obrzękami oraz ograniczeniem funkcji nadgarstka. Rozpoznanie złamanie kości łódeczkowatej jest możliwe na podstawie szczegółowego wywiadu, badania klinicznego oraz charakterystycznych objawów. W przypadku złamań właściwe zastosowanie procesu leczenia odgrywa kluczowe znaczenie w przypadku ewentualnego występowania powikłań. Badanie kliniczne oraz badania obrazowe, z których najlepszym i najdokładniejszym będzie rezonans magnetyczny pomagają właściwie postawić diagnozę i zastosować właściwe specjalistyczne leczenie.

Co należy zrobić, jeżeli w trakcie procesu leczenia pojawiają się powikłania i jaki mają one wpływ na wypłatę świadczenia w przyszłości.

Leczenie złamań kości łódeczkowatej może być zachowawcze lub operacyjne. Sposób postępowania leczniczego uzależniony jest między innymi od miejsca złamania, stopnia przemieszczenia oraz uszkodzeń współistniejących. Opóźniona diagnoza, niewłaściwe leczenie lub całkowite jego zaniechanie, zwiększają ryzyko wystąpienia powikłań, w tym zaburzeń zrostu kości. W konsekwencji może to doprowadzić do wystąpienia wczesnych zmian zwyrodnieniowych w obrębie nadgarstka. Na wysokość świadczenia mają wpływ pojawiające się zatem w dokumentacji medyczne powikłania, które ujawniają się podczas procesu leczenia. W wyniku złamania może dojść nie tylko do urazu kostnego, ale również urazu tkanek miękkich, okołostawowych oraz struktur krwionośnych i nerwowych. Do pojawiających się na dalszym etapie powikłań złamań zalicza się: zrost odłamów w nieprawidłowym ustawieniu, brak zrostu, przewlekłe dolegliwości bólowe.

Dział prawny Kompensja sp. z o.o. specjalizuje się w dochodzeniu roszczeń, które dotyczą urazów górnych kończyć, w tym złamań kości łódeczkowatej. W celu zobrazowania w jakim zakresie Towarzystwa dokonuję wypłat świadczeń należy wskazać przykład Poszkodowanej, która na skutek złamania kości łódeczkowatej i złego zrostu cierpi na przewlekłe dolegliwości bólowe i poważne ograniczenie ruchomości. Początkowo Towarzystwo zajmujące się postępowaniem likwidacyjnym bagatelizowało uraz, twierdząc, że jest to zwyczajne złamanie, w którym nie wystąpiły żadne powikłania. Stan zdrowia Poszkodowanej nie ulegał jednak poprawie. Wymagała specjalistycznego leczenia ortopedycznej i fizykoterapii. Dzięki sugestiom ze strony specjalistów działających w Kompensja sp. z o. o. Poszkodowanej powołano naoczną komisją lekarską z lekarzem działającym z ramienia Towarzystwa i orzeczono występowaniem uszczerbku na zdrowiu z uwzględnieniem występowania braku zrostu i konieczności wykonania leczenia operacyjnego, co miało wpływ na wysokość dopłaty świadczenia, a w konsekwencji mającego przeważający wpływ na ugodowe zakończenie postępowania, z czego Poszkodowana była bardzo usatysfakcjonowana.